Bitti

Sonunda 6 aylık sürgün hayatı bitti. Askerlikle ilgili klişe bir laf vardır. "Askerde mantığını kapıda bırakacaksın" diye. Tamam eyvallah da bu kadar da mantıksızlık olmaz be kardeşim. Sivilde sümüğünü atmayacağın insanların ağız kokusunu çekmen de cabası. Evime 50 km uzaklıkta Manisa - Saruhanlı'da askerlik yapmama rağmen bu kadar bunaldıysam uzun dönem askerlerimize bol bol sabır dilemek lazım. Çarşı izinlerinde birşeyler karalarım diye umut ediyordum. Bazı haftalar içimden yazmak gelmedi, bazı haftalar vakit yetiremedim. Yazmayı düşündüğüm haftalarda da blogspot'un engellenme şenliklerine denk gelmemden dolayı yazamadım. Zaten 22 haftalık süreçti. Bitti gitti. Son zamanlarda kendime söz vermiştim. 1 aylık süreçte ne yatak yapacağım, ne traş olacağım diye. 17 Mayıs itibariyle süreç başladı. Kendi yatağında olmak, halıya basabilmek, cep telefonu kullanabilmek, belli bir zeka seviyesinin üzerindeki arkadaşlarınla görüşebilmek, forma kovalamaya devam edebilmek... Özlemişim. Buralardayız artık nasipse...